Grieve not! Joseph gone astray
will find his way to Canaan.
From the cell where sorrows dwell
will spring a stand of flowers.
O grieving heart, do not despair,
you will mend and heal.
These frenzied thoughts will
calm and still. Grieve not!
If life comes like Spring to grace
the green throne of meadows
you will bear a crown of flowers.
Grieve not, rather sing.
Distant spheres turn not around
our fleeting daily wants.
Steady states of time do
not abide. So grieve not!
Do not abandon hope. Hidden
games play out behind an opaque
screen. What can’t be seen
remains unknown. Grieve not!
O heart, should a deluge wash away
the fundaments of being,
grieve not, if Noah’s at the helm
to steer your bark through storm.
Crossing the scorching desert, yearning
to reach the Ka’aba,
grieve not, though thistles
score you with their thorns
Home is fraught with danger,
journey’s end out of grasp..
Grieve not! No path exists
which does not reach an end.
We are exiled from friends, cut off
and riven by our rivals’ threats.
But grieve not. God alone knows how
the spheres will set our fate.
O Hafez, trapped in poverty,
alone in the darkness of night,
draw your words from the Quran.
Recite. Then you will not grieve.
*
یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
yusef-e gomgashteh bāz āyad bā kan’ān qam mikhur
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
kolbe-ye ahzān shavad ruzi golestān qam mikhur
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
Ai del-e qam-didā hālet bā shavad del-e bad makon
وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور
vin sar-e shuridā bā sāmān qam mikhur
گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن
gar bahār-e amr bāshad bāz bar takht-e chaman
چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور
chatr-e gol dar sar kashi ai morq-e khushkhun qam mikhur
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
dur gardun gar dū ruzi bar morād-e mā nareft
دایما یک سان نباشد حال دوران غم مخور
dayima yek sān nabashad hal-e dūrān qam makhur
هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب
hān mashū nay-omid chun vāqif na-yeh az sar-e ghayb
باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور
bāshad andar pardeh bāzi-hā-ye penhān qam mikhur
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند
ay del az sayl-e fanā bonyād-e hasti bar kand
چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور
chūn tū-rā nūh-ast kashtibān az tufān, qam mikhur
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
dar biābān gar beh shūq-e ka’aba khāhi zad qadom
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
sarzanesh-ha gar konad khār moghaylān qam mikhur
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
gar cheh manzel bas khatarnāk-ast va maqsad bas na’yad
هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور
hich rāhi nist kān rā nist pāyān qam mikhur
حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب
hal-e mā dar firqat-e jānān va ibrām-e raqib
جمله می‌داند خدای حال گردان غم مخور
jomleh midānad khodāi hal-e gardān qam mikhur
حافظا در کنج فقر و خلوت شب‌های تار
hafez dar konj-e faqir va khalāt-e shab-ha-yeh tār
تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور
tā būd vardat do’ā va dars-e quran qam mikhur